Με πληγώνει η αδυναμία μου να καταλάβω, γιατί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται αυτό που θα ξεστομίσουν λιγάκι περισσότερο από ένα κλάσμα του δευτερολέπτου... κι αν ποτέ τελικά καταλάβω κάτι, πληγώνομαι ακόμη παραπάνω συνειδητοποιώντας την αδυναμία μου να δώσω στους άλλους να καταλάβουν, πόσο εύκολο είναι να πληγώσουν κάποιον με τα λόγια τους... Και μετά βάζω τον εαυτό μου στη θέση τους… γιατί εγώ προσέχω πάντα τι θα πω, … για να μην πληγώσω τους ανθρώπους γύρω μου;
Όχι δεν είμαι τέλεια, ούτε αγία, σε καμία περίπτωση… απλά προσπαθώ τις περισσότερες φορές να μην λέω κουβέντες που μπορεί να πληγώσουν κάποιον…
Υπερευαίσθητη θα πεις… μπορεί και να έχεις δίκιο… αλλά έτσι είμαι εγώ. Έχω ακούσει διάφορα, αλλά κάνω πως δεν τα ακούω… όχι δεν είμαι αγία, το είπαμε αυτό… έχω πει κι εγώ, έχω κάνει πράγματα κι ίσως έχω πληγώσει ανθρώπους γύρω μου…
Αμύνομαι στο μέσα μου με φιλοσοφίες... το μπουκώνω θεωρίες να ξεχνάει… Έτσι είναι οι άνθρωποι… και πρέπει να τους δεχτείς! Μπούρδες… Ποιος το λέει αυτό;
Αφήνω να εκμεταλλεύονται την αδυναμία μου…
Μεγάλο μου πρόβλημα οι αδυναμίες... Και έχω πολλές!
Σκέφτομαι: «Για να έχεις αδυναμίες θα πρέπει να είσαι δυνατός και να αισθάνεσαι να χάνεις τη δύναμή σου απέναντι σε κάποιους ανθρώπους ή καταστάσεις...»
Οι αδυναμίες, μας προκαλούν εθισμό άρα μήπως μιλάμε για προσκολλήσεις από τις οποίες σταδιακά παραλύουμε;
Τότε γιατί να χαίρομαι όταν μου λένε «Σου έχω αδυναμία»;
Επειδή κατάφερα να σου επιβληθώ; Γιατί να χαίρεσαι που σου έχω αδυναμία;
Αυτό είναι θετικό τελικά γιατί και για ποιόν;
Αδυναμία όπως...σου έχω αδυναμία.
Αδυναμία όπως, κάνω πράγματα γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αφού η ευχαρίστηση που θα πάρω από μια δεδομένη στιγμή, σχετίζεται άμεσα με το χαμόγελο που θα διαγραφεί στα χείλη σου.
Αδυναμία όπως, συγκρατώ τι σε στεναχωρεί και δεν τα ξανακάνω γιατί πονάω περισσότερο όταν στεναχωριέσαι.
Καταλάβετε, τώρα;
Αν δεν καταλάβατε, μάλλον δεν θα έχετε νιώσει αδυναμία για κάποιον... Κρίμα... Χάνετε...
I don't want the world to see me
Cause I don't think that they'd understand…
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am …
Σκέφτομαι: «Για να έχεις αδυναμίες θα πρέπει να είσαι δυνατός και να αισθάνεσαι να χάνεις τη δύναμή σου απέναντι σε κάποιους ανθρώπους ή καταστάσεις...»
Οι αδυναμίες, μας προκαλούν εθισμό άρα μήπως μιλάμε για προσκολλήσεις από τις οποίες σταδιακά παραλύουμε;
Τότε γιατί να χαίρομαι όταν μου λένε «Σου έχω αδυναμία»;
Επειδή κατάφερα να σου επιβληθώ; Γιατί να χαίρεσαι που σου έχω αδυναμία;
Αυτό είναι θετικό τελικά γιατί και για ποιόν;
Αδυναμία όπως...σου έχω αδυναμία.
Αδυναμία όπως, κάνω πράγματα γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αφού η ευχαρίστηση που θα πάρω από μια δεδομένη στιγμή, σχετίζεται άμεσα με το χαμόγελο που θα διαγραφεί στα χείλη σου.
Αδυναμία όπως, συγκρατώ τι σε στεναχωρεί και δεν τα ξανακάνω γιατί πονάω περισσότερο όταν στεναχωριέσαι.
Καταλάβετε, τώρα;
Αν δεν καταλάβατε, μάλλον δεν θα έχετε νιώσει αδυναμία για κάποιον... Κρίμα... Χάνετε...
I don't want the world to see me
Cause I don't think that they'd understand…
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am …
3 σχόλια:
Προς το Blog σας
Ένα νέο blog γεννήθηκε με σκοπό να δόση βήμα σε όλους τους Έλληνες ..Ένα Blog όπου μπορεί ο καθένας μας να γράφει ότι τον απασχολεί επώνυμα η ανώνυμα…ένα blog που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να πούνε όλα αυτά που μέχρι τώρα διστάζανε να πούνε .. Αν θέλεις και εσύ να κάνεις κάτι για όλη αυτή την απάτη που βλέπεις γύρο σου ..έλα μαζί μας …..Το Blog σου δίνει την δυνατότητα να ακουστή η γνώμη σου σε ένα ευρύ κοινό χωρίς πολιτικούς ,κομματικούς ,εθνικούς, θρησκευτικούς, η άλλους περιορισμούς .
Κάνε τώρα την αρχή έλα μαζί μας…………
Οι απόψεις που θα γράφεις εδώ δεν λογοκρίνονται σε καμιά περίπτωση και δημοσιεύονται ακέραιες
Ζητάμε και την δική σας στήριξη καθώς το Blog προωθεί τις απόψεις των Blogger και των πολιτών, και όχι δικές μας…..
www.ksipnistere.blogspot.com
www.ksipnistere.gr
Φιλοσοφείς σήμερα φιλενάδα;
Γιατί από αλλού το ξεκίνησες και
αλλού το πήγες... :-)
"Σκέφτομαι: «Για να έχεις αδυναμίες θα πρέπει να είσαι δυνατός και να αισθάνεσαι να χάνεις τη δύναμή σου απέναντι σε κάποιους ανθρώπους ή καταστάσεις...» "
Συμπληρώνοντας την σκέψη σου θα
έλεγα πως περισσότερο είναι επιλογή να δείξεις ευάλωτος απέναντι σε εκείνους που έχεις "αδυναμία παρά κάτι που σου συμβαίνει...δηλαδή,όπως λες,
ότι νιώθεις πως χάνεις την δύναμη
σου...
(αυτό ισχύει όταν μιλάμε για την
αδυναμία στην οποία αναφέρεσαι, απέναντι σε ανθρώπους δηλαδή)
"Οι αδυναμίες, μας προκαλούν εθισμό άρα μήπως μιλάμε για προσκολλήσεις από τις οποίες σταδιακά παραλύουμε; "
Συμβαίνει αυτό όντως και μάλιστα
σε μεγάλο βαθμό που πολλές φορές
οδηγεί σε πολύ οδυνηρές καταστάσεις...
Αλλά σε ερωτώ...Ποιος άνθρωπος δεν
έχει αδυναμίες;
Και μερικές φορές -για να απαντήσω
στην απορία του πρώτου μέρους-
το γεγονός πως ορισμένοι άνθρωποι
δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα
τους κλειστό όταν πρέπει συνιστά
πάλι αδυναμία...
ilio
(συνεχίζεται;)
καλή μου φιλενάδα, φιλοσοφώ πάλι... και καταλαβαίνω κάθε φορά που γράφω σε αυτό το μπλογκ πως αυτό που γράφω ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει. Ακόμα κι εγώ η ίδια που το έγραψα από αλλού ξεκίνησε η σκέψη μου και αλλού κατέληξε. Το θέμα είναι πως όλοι έχουμε αδυναμίες. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.Αλλά από αλλού ξεκίνησε η σκέψη μου σου λέω και πάλι... κι επειδή όπως έχω πει κι άλλη φορά τούτο εδώ το μπλογκ είναι για μένα ψυχαναλυτικό... θέλοντας να ξεφορτώσω την ένταση μου από μια σκέψη,ξέφυγα και κατέληξα στις αδυναμίες... στο τέλος σκέφτηκα να γράψω μέχρι και για τη μεγαλύτερη αδυναμία μου ξέρεις: τις σοκολάτες! Αλλά συγκρατήθηκα! Είπα να κρατήσω ένα επίπεδο!!!χα!χα!
Δημοσίευση σχολίου