ενώ εσύ κοιμόσουν

Ενώ εσύ κοιμόσουν ψιθύρισα στο αυτί σου…

Η νύχτα γίνεται αθώα όταν κοιμάσαι… Εσύ μπορείς  να 'ρχεσαι κάθε νύχτα. Θα μου κλείνεις το μάτι και θα σε μπάζω στ' όνειρο… Ήσουν σ’ εκείνο το όνειρο που ονειρευόμουν χθες. Κατάφερες και μ’ έκανες να ξυπνήσω… ξέρεις… Στο ίδιο όνειρο εμείς οι δυο να παίζουμε ΣΟΣ… κάθε φορά με κερδίζεις, κάθε φορά… τα όνειρα είναι αθώα, μα εσύ κάθε φορά είσαι ο νικητής. Και μεταμορφώνεσαι, αλλάζεις, κρύβεσαι, φανερώνεσαι… Κι όταν μεταμορφωθείς σε εισιτήριο απεριόριστης διαδρομής θ’ ανοίξω το παράθυρο με τις πολυσύλλαβες λέξεις, εκείνες που δεν μας αντέχουν γιατί θα μυρίζουμε αλήθειες…  Κοιμήθηκα και ξύπνησα… Και το σεντόνι μυρίζει εκείνο το άρωμα, ξέρεις…

Ακόμα κοιμάσαι…Αναρωτιέμαι τι ονειρεύεσαι… ;

Θα σε βρω σε μικρές στιγμές
ότι δω ψέμα είναι, μου λες
Θέλεις να πιστέψω πως η αλήθεια
υπάρχει μοναχά στα παραμύθια
Δε θα σταματήσω να σε αναζητώ
Θα σε βρω...

Όσα μπορείς κρύβονται στο χρόνο αυτά που ελέγχεις υπάρχουν μόνο
θα 'θελες να 'χες μια ευκαιρία να κρυφτείς σ' αυτά που ζεις
Να μη ζητάς κάτι πριν να δώσεις
Κι αν την αγάπη σου την προδώσεις
Θα 'ρθω ξανά να σου δώσω πίσω όσα θες να ονειρευτείς

Μια φορά μου 'πες δε μπορώ
στα κρυφά πια να προχωρώ
Λυπάμαι που δε σ' άφησα, καρδιά μου
να αγγίξεις μια στιγμή απ' τα όνειρα μου
έχω πάψει τώρα να σ' αναζητώ
Δεν μπορώ..