όταν τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα

Ξύπνησα λίγο περίεργα σήμερα...μια γρίπη με γυροφέρνει, αλλά δεν θα της κάνω τη χάρη. Σηκώθηκα από το κρεββάτι κατά τις εννια. Έκανα ένα απαραίτητο τηλεφώνημα και μετά από λίγο ξαναμπήκα κάτω από τα σκεπάσματα. Με ξαναπήρε ο ύπνος.
Το κινητό άρχισε να χτυπα.  Το άκουγα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Σταμάτησε. Άρχισε να ξαναχτυπα. Σταμάτησε και πάλι.  Τρίτη φορά κουδούνισμα. Ξύπνησα, απάντησα, το έκλεισα ξανά. Μα γιατί μου χάλασαν το όνειρο, γιατί μου χάλασαν το όνειρο;
Συνέχισα να είμαι κάτω από τα σκεπάσματα, προσπαθώ να κλείσω πάλι τα μάτια, μήπως και συνεχίσει. Επιμένω αλλά τίποτα... Θυμώνω... Σηκώνομαι επιτέλους από το κρεββάτι,και φτιάχνω καφέ. Ανοίγω τον υπολογιστή και κοιτάω τα mail μου... και βρίσκω ένα μικρό δωράκι...ένα καινούριο τραγούδι της Χαρούλας! Χαμογελάω, το βάζω να παίξει... Μα, αυτή τη μουσική... αυτή τη μουσική την άκουγα και στον ύπνο μου! Και μετά σου λένε ότι τα όνειρα δεν γίνονται πραγματικότητα! Ας γελάσω...

Έφυγα απ'τον παλιό μου εαυτό



δεν ξέρω τι ήτανε δικό μου απ'ότι έζησα


όποιος δεν είναι εδώ κοντά μου ανήκει αλλού


Ήρθε ο καιρός να δω το συρματόπλεγμά μου


ριγμένο κάτω πατημένο,το παραμύθι μου παρμένο


δεν είμαι πια ίδια με χτες,δεν τρέχω πίσω από πληγές


λυπάμαι μόνο που δεν έχω κάπου το βλέμμα να προσέχω


Μα τώρα...έφυγα






Έφυγα απ'την ανάγκη μου ,"να υπάρξω"


πίστευα ότι θα τρομάξω ,μα ύστερα σκέφτηκα


ότι αγάπησα έχει μπόι


κι ότι αγαπώ,θέλει τα μάτια μου ανοιχτά το χτες να μη με τρώει


να περπατήσω στις σιωπές μου,να θυμηθώ τις προσευχές μου


κι ας είμαι πια άλλο σκαρί,δεν ειν' το κάρμα μου βαρύ


Δεν θέλω άλλο να διαφέρω,θέλω αν μ'αγάπησες να ξέρω


Μα τώρα έφυγα






Κι αν σε ονειρευτώ μια μέρα πάλι


κι αν στο ταξίδι μου τυχαία σε βρω


Δεν θα' μαι αυτή που ξέρεις θα 'μαι κάπια άλλη


που ίσως σ'αγαπήσει κόντρα στον καιρό