Ένα λεπτό αρκεί

Είναι κάτι στιγμές που στο κεφάλι μου δεν υπάρχει αρχή και τέλος.

Σαν ένα μικρόβιο να λανθάνει εντός μου και κάθε λίγο,

 πάνω που νομίζω πως πέθανε, ή έπεσε σε χειμερία νάρκη, 

όλο και κάτι βρίσκεται να μου το θυμίσει.

 Κι έτσι είναι φορές που το μικρόβιο ξυπνα.

 Κυκλοφορεί μέσα μου. 

Ξέρω πως υπάρχει μα συνήθως το αγνοώ.  

Αυτό όμως υπάρχει. 

Αυτό όμως υπάρχει.

Αυτό όμως υπάρχει.

Και είναι φορές που γίνεται ανάγκη βαθιά.

Ανάγκη βαθιά. 

Ανάγκη βαθιά.

Ανάγκη στο σώμα, στην ψυχή και στο μυαλό. Κυριώς στο μυαλό.

Μα ευτυχώς ένα λεπτό αρκεί.

Ένα λεπτό.

 Μονάχα ένα λεπτό.